Tym razem Wojcieszek podąża przez nocny Berlin za swoimi dwiema ekscentrycznymi bohaterkami, które dryfują od przypadkowego spotkania w metrze aż do miłosnego finału. Wszystko w rytm genialnej muzyki Julii Marcell, napisanej specjalnie do filmu Wojcieszka. Razem z bohaterkami odwiedzamy nocne kluby, dyskoteki i dancingi, przypatrując się zabłąkanym w berlińskiej nocy poszukiwaczom miłości, atrakcji czy zapomnienia.

- Chciałem transu - mówi Wojcieszek. - Nie cierpię kina politycznego, społecznego. Żenują mnie takie filmy. Odrzucam je. Film to sztuka transu, w którym kolory, rytmy, dźwięki układają się w hipnotyczny sen. Myślę, że nam to się udało.

Alter Ego Pictures