Chór Gregorian powstał na początku lat 90. XX wieku w Wielkiej Brytanii. Strzałem w dziesiątkę okazał się oryginalny pomysł Franka Petersena, znanego producenta muzycznego, na połączenie średniowiecznego chorału gregoriańskiego ze współczesną muzyką popową i rockową. I właśnie ten pomysł zapoczątkował okres świetności zespołu Gregorian. Już pierwszy album grupy Masters of chant przyniósł jej popularność oraz fale sukcesów – status złotej płyty w 6 krajach Europy, a w Portugalii platynę. Dostał się również do prestiżowej listy TOP 10 w dziesięciu krajach świata. Zachęcony sukcesem zespół, wydał rok później drugi album, Masters of chant – chapter two. Okazało się, że pomysł przerabiania popularnych utworów na styl gregoriański nie znudził się publiczności. Płyta została wydana w 19 krajach i powtórzyła niebywały sukces swojej poprzedniczki, zdobywając złoto w 8 krajach Europy i platynę w Finlandii. Album dostał się na 6 miejsce TOP 10 najlepiej sprzedających się albumów. Singiel Moment of Peace stał się spektakularnym hitem.


Tuż po opublikowaniu dwóch pierwszych płyt Frank Peterson, Carsten Heusmann, Jan-Eric Kohrs i Michael Soltau zaczęli przygotowania się do produkcji trzeciej części kolekcji, która ukazała się w roku 2003. Podobnie jak w przypadku poprzednich albumów, piosenki zostały utrzymane w stylu chorału gregoriańskiego. Zarówno przy pierwszych płytach, jak i teraz, kryterium wyboru utworów jest proste: Gregorianie stosują w swej muzyce wyłącznie siedem tonów. W praktyce oznacza to jednak problemy z doborem repertuaru, tak, by odpowiadał on tonacji i tym samym został dobrze zaaranżowany i wykonany. Chorał gregoriański to jednogłoskowy śpiew liturgiczny w kościele rzymskokatolickim. Piosenki muszą sprostać tym regułom, co jak widać, imponująco wychodzi śpiewającym mnichom – w ich repertuarze znajdziemy cały przekrój muzycznego świata – od Stinga po Duran Duran.